網紅的藏寶箱รีวิวหนังผลงานหว่องกาไว ที่กลับมา Remastered อีกครั้งในรูปแบบ 4K เรื่อง "Fallen Angels" หรือ "นักฆ่าตาชั้นเดียว" หนังที่ตอนเด็กดูแล้วรู้สึกว่ามันเท่มาก ๆ แต่ตอนนี้เหมือนหนังตลก ที่ดันผูกเรื่องแต่ละตัวละครมารวมกันได้สนุกดีแบบงง ๆ และเจ๋งด้วยการใช้กล้องมุม Wide ถ่ายทั้งเรื่อง...
ย้อนกลับไปปี 1995 หนังเรื่องนี้คือรวมความเจ๋งของยุคนั้นไว้เยอะพอควร ตั้งแต่สไตล์การแต่งตัว, ทรงผม, รถไฟฟ้า/ใต้ดิน, กล้องแฮนดี้แคม, เครื่องเล่น CD, การส่งจดหมายเป็นวิดีโอด้วยการส่งเป็นเทป ฯลฯ ซึ่งในปัจจุบันหลาย ๆ อย่างกลายเป็นสิ่งที่ไม่มีอีกแล้ว...
พอเป็นหนังหว่องฯ ฟีลเหงา ๆ ก็ต้องมา พระเอกนักฆ่า, คู่หูนักหางานและหามือปืนมาชนกัน, คนใบ้ที่ชอบไปสวมรอยงัดร้านเพื่อเปิดขายของหาเงิน, สาวที่คนรักทิ้งไปแต่งงาน และสาวผมบลอนด์ปริศนา ตัวละครเกือบทั้งหมดต่างไม่รู้จักกันเป็นส่วนตัวมาก่อน แต่เพราะความเหงา ก็เลยทำให้มาเจอกัน (พล็อตตรงนี้ผูกในหนังได้ดี)...
อีกจุดนึงที่ดูแปลกตาสำหรับหนังเรื่องนี้คือ ปกติหนังหว่องจะเป็นมุมปกติไม่ก็มุมแคบ (เช่น in the mood for love) แต่เรื่องนี้กลับใช้เลนส์ซูเปอร์ไวด์ถ่ายทั้งเรื่องและเลือกที่จะถ่ายระยะประชิดตัวละคร...
ถ้าให้นึกถึงปัจจุบันก็เหมือนเอา GoPro ไปถ่ายหนัง ซึ่งสิ่งที่นอกเหนือจากคิวตัวละครหลักต้องเล่นพยุงเรื่องแล้ว ตัวละครที่อยู่ในฉาก หรือฉากเองก็ต้องคล้อยตามไปด้วย เพราะกล้องเก็บหมด...
อีกจุดนึงที่แปลกก็คือเรื่องนี้ดำเนินเรื่องแต่ตอนกลางคืนตลอดทั้งเรื่องไม่ว่าจะวันไหนก็ตาม เหตุการณ์ต่าง ๆ จะเกิดขึ้นแค่ตอนกลางคืน ส่วนนึงอาจจะเพราะลักษณะงานและพฤติกรรมตัวละครที่เน้นเดินเรื่องกลางคืนส่วนใหญ่ จึงไม่มีกลางวันเลย...
จุดที่รู้สึกว่าไม่ค่อยชอบก็มีอยู่บ้าง เช่นการเคลื่อนไหวของกล้องที่ดูเคลื่อนไหวอยู่แทบตลอด จนบางอารมณ์ก็รู้สึกว่ากล้องนิ่ง ๆ บ้างได้ไหมเนี่ย???
แต่นับเป็นวัฒนธรรมช่วงยุคนั้นที่ดูแล้วเจ๋งจริงแหละ บ้านติดรถไฟฟ้า, ขี่มอเตอร์ไซค์ลอดอุโมงค์, ฉากยิงกันที่ต้องมีช่วงเตรียมใจก่อนเข้าไปชาร์จกระหน่ำยิง และการเล่นแสงสีความฟุ้งและเงามืดสไตล์หว่องกาไว ที่ดูจบแล้วอยากออกมาหาร้านไฟสลัว ๆ นั่งกระทำการหว่องเลยทีเดียวครับ...
หนังฉายพฤหัสหน้า 19 พฤศจิกายน 63 นะครับ... :)
Search